Hey
eindelijk een gaatje gevonden om even wat te schrijven wat al de hele tijd in mijn hoofd zit, over mijn verpleegstage!
Allereerst heb ik de stage gehaald met een goed als eindresultaat! Ze waren heel tevreden over mij. Ik deed goed mijn best, pikte het snel op, was vriendelijk, enthousiast en bescheiden. Ik wordt verlegen van dit lijstje....
Bijna iedereen haalt deze stage, toch was ik zeker in het begin behoorlijk onzeker of ik hem wel zou halen door bepaalde dingen die vroeger zijn gebeurd (waar ik nu niet over wil uitwijden).
Dat dit nu zo goed is gegaan is in ieder geval heel goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik hoop dat ik nu ook in zoverre vertrouwen heb in mezelf dat ik stappen durf te zetten zoals naar Afrika gaan om vrijwilligerswerk te doen!
Ik ben ontzettend blij en het voelt alsof ik nu eindelijk een beetje uit de cocon ben gekropen uit mijn gedicht en vlinder durf te zijn!
Over de verleegstage zelf, deze was zwaar maar super! Je krijgt zoveel van de mensen terug, al is het maar een lach!Ik zat op een gesloten afdeling psychogeriatrie met mensen met verder gevorderde dementie, waaronder ook 1 mevrouw die al meer dan een jaar in bed lag maar fantastisch reageerde op een aaihond1!
De eerste dagen heb ik theorie en praktijklessen(spoedcursus :P)op de universiteit gehad. In groepjes hebben we handelingen geoefende en we hebben colleges gehad. Op donderdag begon mijn stage.
Voor de stage zelf was het een must om elke dag om 5 uur op te staan aangezien ik de trein om 10 over 6 moest halen, dit was zwaar. Maar ik had het er graag voor over. In de 3 weken dat ik er was heb ik steeds meer zelfstandig kunnen doen (zoals mensen met tilliften uit bed halen, wassen etcetera) en nog veel belangrijker een band met de clienten opgebouwd. Zelfs een cliente die eerst niks van me moest hebben, bedankte me en zei dat ik het goed had gedaan!
Het geeft mij veel voldoening om hun te helpen, zij hebben echt hulp nodig, zonder hulp zouden ze er vel niet eens meer kunnen eten!
Ik zou dit werk niet mijn hele leven willen doen, maar ik vind het heel belangrijk dat deze stage er is. Ik heb er ontzettend veel van geleerd en van genoten!
Er zijn studenten die het wel vervelend vonden zeker op het einde en studenten die meer operaties bij hebben gewoond dan verpleegkundig werk gedaan.
Dat laatste komt wat mij betreft later wel, van patienten/clientencontact kun je op dit moment veel meer leren, zeker als je er zelf van probeert te genieten. Anders duren 3 weken om 5 uur op staan wel heel lang!
en nu ben ik meteen op mandagmorgen weer begonnen met celbiologie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten